စိတၱဇ တို ့နဲ ့ အိပ္မရတဲ့ ည.....
ဖိတ္က် လို ့ အရိပ္ခ ေနတဲ့ လ....
ကိစၥတို ့ မိစၦေတြ နဲ ့ ဟစ္ေၾကြး
သိပ္လွလို ့ အဆိပ္မြမြေတြနဲ ့ ျခစ္ေရးကုန္ျပီလားအမိရယ္...
Sunday, February 24, 2008
နတ္သမီး ရဲ့ Audience...
အတိတ္ေတြ ခဏအလည္လာျခင္း...(သို ့) Rhyme မဲ ့ဂစ္တာ....
ေနေရာင္တေပါက္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လံုး အစံုကို ထိုးထြက္လို ့ေနတယ္..ရုတ္တရက္ ထရပ္လိုက္တာ...
ဟ သြားျပီ!!!...ေနာက္က်ေနျပီေပါ့..သြားတိုက္ေဆးကို ညွစ္ သြားပြါတ္တံ ၂ ေခ်ာင္းကို ျဖည့္..တစ္ေခ်ာင္းကို ကြ်န္
ေတာ္ သြားယူတိုက္လိုက္တယ္..ျပီးေတာ့ကျဗာကယာလုပ္ေနက်အတုိင္းသီခ်င္းကို ထဖြင့္လိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္အျမဲတမ္းနားေထာင္ေနက် Nickelback ရဲ ့ Someday..ေမ့ေနလိုက္တာ မေန ့ကထဲက ပဲစိမ္းဘူးေလးကုန္းသြားျပီ..နီး
စပ္ရာ Seven Eleven စတိုးဆုိင္ေလးမွာပဲ ၀ယ္ျဖစ္လိုက္တယ္..အဲ ခုသတိရျပီ ေခ်ာကလက္ ေရခဲမွဳန္ ့..ဟုတ္ျပီ..
တခ်က္ပစၥည္းေတြကို စစ္လိုက္တယ္..အားလံုးပါျပီ..ကဲတတ္ၾကြေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္အိမ္ျပန္ပါျပီ..အိပ္ေရာက္
ေတာ့ ထမင္းအိုးအျမန္တည္...က်တ္တာနဲ ့ပဲစိမ္းဘူးေလးကိုေဖာက္..အေမေပးလိုက္တဲ့ ငေျခာက္ေလးေတြကို ထုတ္
ျပန္အပူေပး..ျပီးေတာ့ ထမင္းနဲ ့ပဲစိမ္းကို ၾကက္သြန္ေလးပါးပါးလွီးျပီးသုတ္လိုက္တယ္...ျပီးေတာ့ထမင္းပန္း
ကန္ေတြကိုယူ စားပြဲေပၚမွာသြားတင္ထားလိုက္တယ္..ေရခဲမုန္ ့ေလးကိုလဲ ထမင္းစားျပီသူမစားရေအာင္တင္ေပး
ထားတယ္...အင္း အားလံုးေတာ့ျပီးျပီ အေပၚကိုျပန္တက္..သူမအခန္းကို တံခါးေခါက္လိုက္တယ္..သူမမႏိုးေသး
ဘူးလားမသိဘူး...လက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၉ နာရီ..အာ မျဖစ္ေသးပါဘူး အခန္းထဲ၀င္ႏိုးမယ္ဆိုျပီး
တခါးဖြင့္လိုက္တယ္..
ေနထြက္တာ ဒီေန ့ပဲလားလို ့ေမးရင္ ေန ့တိုင္းပါ..
ကမာၻၾကီး ၂၃ ႏွစ္ပိုင္း ႏွစ္ပိုင္း တစ္ပိုင္းဒီဂရီကေကာ ေနတိုင္းပဲ..
ေသြးစက္ ေတြကိုအေရာင္မေျပာင္းလဲ ႏိုင္ေတာ့တဲ့ Body Art သမားညံ့ဖ်င္းမွဳလား..
ကြ်န္ေတာ္ ခ်ဳပ္လုပ္ေသာ အ၀တ္ကို ဒါဏ္ရာလို ့ေခၚရင္ အ၀တ္ကေခါင္းျငိမ့္ေနတယ္..
အခန္းထဲက ျမင္ကြင္း.... ပိုးခ်ည္မ်ွင္မ်ားနဲ ့ စားပြဲမ်ား..ကုလားထုိင္မ်ားနဲ ့ ကုတင္တလံုး..၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာရဲ ့ျပကၡဒိန္အေဟာင္းတခု..၁၀ ရက္ ၇ လ ၂၀၀၇ ႏွစ္ခုႏွစ္က အတိတ္ေတြျပိဳက်ခဲ့တဲ့ e-mail ပို ့ျဖတ္စာ တစ္ေစာင္...
ကြ်န္ေတာ့္အခန္းကို ျပန္သြားခဲ့တယ္..ကြ်န္ေတာ္ကုတင္ေပၚမွာ စာအုပ္တအုပ္ေတြ ့တယ္...
ႊ
ႊအုိင္းစတိုင္းႏွင့္သူ၏ ႏွဳိင္းရသီအိုရီ..Time Machine ဆိုတဲ့၀တၳဳတစ္အုပ္..ညကဖတ္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာပဲလို ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိတရေတြနဲ ့ေျပာရင္း...ထားပါေလ..ထမင္းစားခန္းကို ျပန္လာခဲ့တယ္..ထမင္း ၂ ပန္းကန္ နဲ ့
အရည္ ေပ်ာ္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ေရခဲမုန္ ့ေလး.........
(P.S: ကြ်န္ေတာ္ ဒီ short stories ေလးကို september 1 ရက္ေန ့ကေရးျပီးေပ်ာက္ဆံုးရာမွ ခုျပန္ေတြ ့လို ့တင္
ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္...)
Wednesday, February 20, 2008
ငါတို့ဟာဘယ္သူ ့လက္ေတြလဲေဟ့...(အေငြ ့)
“လွဴတာလည္း လက္ ယူတာ လည္း လက္”
သူေဌးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ က
ဘူဇြာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္နဲ႕တူသလို
ဟစ္တလာရဲ႕ ေသနတ္ပစ္တဲ့ လက္နဲ႕လည္းခပ္ဆင္ဆင္။
အေမ့ရဲ႕လက္က မာသာထရီဇာ လက္ျဖစ္ကာ
ခ်စ္သူက ေပၚလီယာနာ ကေလးရဲ႕ လက္
မင္းလက္၀ါး ရဲ႕ လက္နဲ႕ အေဖ့ လက္၀ါး တူညီတယ္။
ျမိဳ႕စားၾကီး ဒရက္ကူလာ ရဲ႕ လက္ေတြနဲ႕
လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ အတူတူထိုင္ခဲ့ ဖူးသလို
၀င္ပုေလြ လာဆင္ လိုလက္ေတြနဲ႕လည္း
အရက္ အတူတူ ေသာက္သံုးခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီေခတ္မွာ ေပါမ်ားလွတဲ့ ငတက္ျပားရဲ႕ လက္ေတြ
အေၾကာင္းသိေနသလို
စတာလင္လို လက္မ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ သူေတြကိုလည္း မုန္းမိတယ္။
ဂႏီၵ ၾကီးရဲ႕ လက္ ကရွားပါးသြားသလို
မြန္းရိုး လို လက္မ်ိဳးေတြ ေပါေပါလာတယ္။
စာဖိုးမႈးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္လို
ဘယ္အရာကို ဘယ္လို ပါးပါးလီွးရမလဲ ဆိုတာ
ေတြး ေနတဲ့ လက္ေတြ ရွိသလို...
ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးရဲ႕ တရားေပးတဲ့ လက္ေတြလည္း ရွိတယ္။
ဒီေတာ့ လက္ေတြ အေၾကာင္း ေျပာရင္...အဆံုးမဲ့ ပံုျပင္ .....။
“ယူတဲ့လက္ ”
“လွဴတဲ့လက္ ”
“ခိုးတဲ့လက္ ”
“ရိုက္တဲ့လက္ ”
“သက္တဲ့လက္ ”
“ဆိုးတဲ့လက္ ”
....လက္...လက္...လက္...လက္..
“ကၽြန္ေတာ့္တို႕လက္ကေရာ..ဘယ္သူလက္နဲ႕..တူသလဲ.”..။
(အေငြ႕ )
သိမ္:မယ္ (ကဗ်ာဆရာေစာေ၀)
အထပ္ထပ္ႀကဲခ်ေျခရာမ်ား
ႏွလံုးသားေပၚျမတ္ႏိုးစြာ
သိမ္းမယ္။
ဘာေၾကာင့္ပစ္ပစ္ဘယ္ေလာက္ပစ္ပစ္
မင္းမ်က္ေစာင္းေတြအားလံုး
အခ်စ္နဲ႔လဲၿပီး သိမ္းမယ္။
ျမင္လိုက္တာနဲ႔
စံပယ္ဖူးလို စူသြားတဲ့မင္းႏႈတ္ခမ္း
မ်က္၀န္းထဲမွာ သိမ္းမယ္။
ရင္ခုန္သံေတြအေပၚ
နင္းသြားတဲ့ မင္းေျခေဆာင့္သံ
နားႏွစ္ဖက္နဲ႔ သိမ္းမယ္။
အထပ္ထပ္၀ါးထားတဲ့
မင္းပီေကေလး
ေခါင္းထက္မွာ သိမ္းမယ္။
ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ခ်ာခနဲ လွည့္အထြက္
အက်ႌၾကားက မင္းခါးသားေလး
၀င္းမြတ္စြာ သိမ္းမယ္။
မင္းေခၽြးသုတ္ၿပီး လႊင့္ပစ္တဲ့
တစ္သွ်ဴးေပၚက အန႔ံေလး
အိပ္ကပ္ထဲမွာ အၿမဲသိမ္းမယ္။
အၿမဲမလစ္လပ္တဲ့ မင္းႏွလံုးသား
လပ္ရဲလပ္ၾကည့္အေတြးနဲ႔
သိမ္းမယ္။
အရမ္းခံစားၿပီး ေရးထားတဲ့ကဗ်ာေလးေပးဖတ္လိုက္တဲ့
အခါအစိတ္စိတ္အမႊာအမႊာ ဆုတ္ၿဖဲၿပီး
ဘာေၾကာင္တာလဲ ဆိုတဲ့မင္းအသံေလးနဲ႔ပဲ ထုပ္သိမ္းမယ္။
ရည္းစားတစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္အကူး
ထြက္က်သြားတဲ့ မင္းရယ္သံ
ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ သိမ္းမယ္။
ေန႔ည ေတြးသမွ် အေတြးေတြအကုန္လံုး
မင္းသိမ္းသြားတဲ့အခါ
အႀကီးက်ယ္ဆံုး အ႐ံႈးတစ္ခု သိမ္းမယ္။
ရည္းစားဘ၀ စိတ္ေကာက္ရင္ရာထူးတက္တယ္တဲ့
ရည္းစားမဟုတ္ေသးေပမယ့္မင္းစိတ္ေကာက္ေနတာေလး
စိတ္နဲ႔ သိမ္းမယ္။
မေတြ႔မျမင္တာၾကာလို႔ ေမးတဲ့အခါဖ်ားေနတာ
အဖ်ားေတြ တသက္လံုးသိမ္းပါလား တဲ့
တံု႔ျပန္စကားလံုးမ်ားအိမ္မက္ထဲမွာ သိမ္းမယ္။
႐ိုက္ေတာ့မယ္လို႔မာန္ေစာင္ေနတဲ့
မင္းလက္ဖ၀ါးေလး
ပါးျပင္ေပၚမွာ သိမ္းမယ္။
အခ်စ္တစ္ခုတည္းနဲ႔သာလိမ္းျခယ္ထားမိတဲ့
ဘ၀ေလးက်ားသစ္လက္
ငါးမန္းပါးစပ္နဲ႔တစ္ဟုန္ထိုး ဟပ္ဟပ္ေနတာ
မင္း ...ျပန္မအမ္းေတာ့ဘူးလားဟင္
သိမ္းခ်င္လို႔ပါ
သိမ္းမယ္။ ။
ေစာေ၀
ကိုေစာေ၀ကဗ်ာ..
ျမစ္ဆိုျပီးကူးတဲ့အခါ
တံလွ်ပ္ေတြ...
ကုိယ့္ ေျမဆိုျပီးေျပးတဲ့အခါ..
တိမ္တိုက္ေတြ...
ပန္းတိုင္မဲ့လိုက္ေနရျပီး
အရွံဳးသရဖူပဲထပ္..ထပ္ေနရ..
အဲဒါအရွံဳးပါပဲ..
သဘာ၀က်တဲ့အခါ
သိမ္းထားခ်င္တတ္ေလာက္ေအာင္လွပတယ္...
(ဆရာေစာေ၀)
Tuesday, February 19, 2008
ပန္းပုဆရာ ၏ ေနထုိင္ျခင္း....
ထုဆစ္လို ့ေၾကကြဲ..
မူးရစ္လို ့အေျခမြဲဲဲ..........
ခုခ်စ္ေသာ မေျပအလြဲေတြနဲ ့..
Humid ျဖစ္ေနေသာ ေန ့စြဲေတြထဲ.....
ထိုရက္သို ့ေရာက္တိုင္း...
ေနေျပာင္း လျဖစ္
ေတာင္းပန္ရစ္လည္း..
အေဟာင္းျပန္ အသစ္မျဖစ္ေတာ့တာမို ့..
ေရာင္းရန္ ေသနတ္အစစ္ ရွိရင္...
ေျပာင္းျပန္ တာျပစ္ထည့္လိုက္ခ်င္တယ္...
ဟိုတစ္ခ်ိန္က...ဟိုအရင္ဘ၀..
ေဟာင္းႏြမ္းဆဲ Topic ကဗ်ာေတြ..
အေၾကာင္းတမ္းဆဲ ေခ်ာ့ျဖစ္တာေတြ..
မေမာလြမ္းျမဲ ေဆာ့ျဖစ္တာေတြ..
ေျပာင္းလမ္းခြဲ ေလ်ွွာ ့ခ်စ္တာေတြ.....
ကြ်န္ေတာ္တို ့ရြာဓေလ့...
ရာသီကိုမွီ ဥတုကိုတည္
ဇဗ္ဗူတခြင္မွဳိင္းျပ၊ အပူခ်ိန္အတိုင္းက်လို ့
လူပင္ကိုင္းက်ေအာင္ေသာက္မယ္ေဟ့ BE
အတည္ျမည္းမွာၾကက္ေၾကာ္၊
ထြက္ေဆာ္ကာေႏွာင္တုပ္
အဟုတ္ကာတီး၊ အရုပ္တမာၾကီးလို ့မေျပာနဲ ့
ဦးတုပ္ၾကီးပိုင္ပစ္စည္း...
ဘာဘူၾကီးပဲေၾကာ္၊ အျမဲေလွာ္တဲ့ဆားေထာင္း
သြားကြ်တ္ေအာင္၀ါး၊ လိုက္ဖက္ေစသား
ကေဇာ္ပိတ္တဲ့ ေဇာ္၀ိတ္၊ အေဖာ္အစိတ္နဲ ့
အေတာ္ေတာ့ၾကိတ္လိုက္သည္
မေခၚမဖိတ္ပဲ ေဆာ္တစိတ္ေလာက္လာရင္ရင္းေလးစရာ..
ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္
ဆူစကာပင္၊ အပူရွာ
Q စရာေတြ ေဘးဖယ္
မဟူရာ၀င္ အလင္းကြယ္
ခ်က္ၾကီးတို ့ပုန္းဆိုင္ေလး၀ယ္..
ျဖတ္သန္းေနေသာ သူမေခၚ ညမ်ားအေၾကာင္း....
ၾကယ္ေရာင္ေတြလည္း မလင္းလက္..
ဖယ္ေရွာင္သူရယ္ ေျပးထြက္လို ့..
ရယ္ေလွာင္ကာေလ ေပးတတ္တယ္..
သယ္ေဆာင္ယူကာ ေတြးတတ္ေတာ့..
တကယ္ေလာင္ပူကာ ေဆြးတတ္ေပါ့...
မင္းမရွိေတာ့...
ကြ်န္ေတာ့မနက္ခင္းေတြမွာ အသံသာယာစြာလာမႏိုးတတ္တဲ့သူေတြရွိလာတယ္..
အအိပ္စက္လြန္းတဲ့ ညေတြကလည္းမ်ားေနေတာ့
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ႏိုးထေနတဲ့ေန ့ရက္ေတြကေနရာယူလို ့ေလ..
သူမရယ္...ေကာင္းမြန္တဲ့မနက္ခင္းတခုယူေဆာင္လာမေပးႏိုင္ေတာ့ေပမယ့္ကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ေသာက္ရနဲ ့..
ေကာ္ဖီေတြေတာင္ ခါးသက္လို ့ေနပါျပီကြာ.....
အာဒံမေၾကနပ္ေနေသာလူတစ္ဦးအေၾကာင္း....
မနက္ျဖန္မွာရွိႏိုင္မဲ့ အသစ္မ်ားကိုမစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး
ဗီသိုဗင္ရဲ ့ေတးသြားေတြက ေနရာယူေကာင္းေနဆဲကိုး
တမ္းတျခင္းေတြရွိမဲ့ Nickleback လဲမကယ္ႏိုင္ဘူး......
ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ ့ရြာေနတဲ့မိုးကလူရဲ ့ဥတုအဟာရျဖစ္ေနေလေတာ့
ခ်စ္ျခင္းေတြေတာင္ ပ်က္သုန္းျခင္းထဲ စီး၀င္ကုန္ျပီ
မ်ားလာရင္ ျပိဳက်လာမဲ့ ေရကာတာနံရံေတြကို ခိုင္ေအာင္မေဆာက္မိခဲ့ပါဘူး.....
ကြ်န္ေတာ့ကို ဘာဟင္းနဲ ့စားေနလဲမေမးပါနဲ ့
ငရဲမီးကတခြက္ ၊ ဖြဲမီးကတရွက္ရွက္နဲ ့
ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ပန္းကန္ၾကီးနဲ ့ေနာ္...
အိမ္မက္ေတြကေရာ မေမးပါနဲ ့
သူမက ေနရာယူျပီးသား ဘံုဗိၼာန္ရဲ ့အရွင္သခင္ပဲ
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က ေနကြယ္လို ့ကြပ္ျမက္ျပီးသား ေလာကအက်ဥ္းသားပဲေလ...
မွ်ားလက္စ အနာဂါတ္ေတြ ဘယ္ငါးမွလာမစားေတာ့ပါဘူး
ငါးစာျဖစ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့မ်က္ႏွာၾကီးက
အတိ္တ္ေတြစားသံုးလိုက္တာကုန္ေပါ့ဗ်ာ...........
ေတြးေနသည္...
စိတ္ရိုင္းေတြကို မအိပ္တိုင္း ထိုင္ခ်ဲ ့
သိပ္ဟုိင္းေနတဲ့ အတိ္တ္ တံတိုင္း ယိုင္နဲ ့
အရိပ္တိုင္းမွာလည္း Fake Design ေတြ ခိုင္ျမဲလို ့...
ၾကိတ္တိုင္းေနတဲ့ စိတ္လွဳိင္းေတြလဲ Degree ေတြျမင့္တတ္လို ့...
ခံစားေသာ ပန္းကန္ျပား..
စိတ္ခံနဲ ့ နိဗၺာန္ကိုလည္းမမွန္းႏိုင္..
ၾကိတ္အၾကံနဲ ့ အတိတ္ဒါဏ္ေတြလည္း..
သိပ္ခံေနရေတာ့ အိပ္ရန္ေတာင္ခက္ေနတဲ့ဘ၀..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ငါ့ကို ပိတ္ကန္ကာထည့္လိုက္...
၀ိုင္း၀ိုင္းကေျပာတယ္..
အျဖစ္ဟာျပံဳးဆဲ အစိုင္အခဲတစု..
ေခာတ္ဟာရုန္းဆဲ ယိုင္လဲမွဳ..
အျပစ္ဟာအမုန္းရဲ ့အပိုဒ္ခြဲတခု...
အခ်စ္ဟာရွဳံးမဲ့ တိုက္ပြဲတခုေပါ့..
want to be free...
Heaven gate ain't open for me..
attach with my soul and greedy hold on the iron bar...
why don't u drop out a pair of wings...
Becasue I am on the ledge of love flu stories....
အခ်စ္ဟုေခၚေသာ ကြ်န္ေတာ့၏အဘိဓမၼာ...
ဗ်ဴဟာေတြ နဲ ့ ပူစရာေတြရွာလည္း
အတူကာေလ က်ဴစရာေတြလည္း
ရူပါအေနေၾကာင့္ ဆူစကာလူကို
မူစရာေတြအျပည့္ ညဴစူကာေလေမ့ေပါ့....
ေခါက္ရိုးက်ိဳးေန ့ရက္ေလးမ်ား..
မီးပူပူနဲ ့တိုက္လို ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ပါပဲ
ေရစြတ္လို ့လဲ ေျခာက္ကပ္လြယ္တယ္
စည္းစနစ္က်က် ႏွလံုးသားတစံု ေခါက္လို ့သိမ္းထားတယ္..
ဘယ္လိုတန္ဖိုးၾကီးၾကီး
အဖိုးအခဘယ္ေလာက္ေပးေပး ကြ်န္ေတာ္မငွားရက္၊မေရာင္းရက္ပါဘူးဗ်ာ..
ရင္ခြင္ရ ဲ့ခုံတန္းမွာ၀င္ထိုင္ဖို ့ Register ပိတ္ခံရတာ ၾကာသေလာက္ရွိပါျပီ..
ဘယ္ေတာ့မွလည္း တစ္ေယာက္တည္း နဲ ့မျပီးေတာ့မယ့္ ဒီေက်ာင္းေတာ္ၾကီးပါ..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ သူမရယ္ ေနာက္ဆံုးမွာ ေနရာတခုက်န္ေနေသးတယ္..
အဲဒါကြ်န္ေတာ္ေပါ့..
မြဲေျခာက္ေျခာက္ေန ့ရက္ေတြျဖတ္သန္းေနေပမယ့္..
ဟန္ေဆာင္ျခင္း မ်က္ႏွာအျပံဳးေတြနဲ ့ပါ..
ပူေလာင္ျခင္း ဟင္းရည္ဟာ ႏွလံုးသားအဟာရအတြက္မျဖစ္ေပမယ့္..
အရွဳံးမ်ားကို သဘာ၀လို ့ေတာ့ လက္ခံျပီးျမိန္ရည္ရွက္ရည္ပဲဗ်ာ..
သူမရဲ ့သြားမယ့္ခရီးလမ္းေတြေရာေျဖာင့္ျဖဴးသာယာပါစ..
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဆူးေတြ၊ခလုပ္ေတြရင္ဘက္နဲ ့နင္းေခ်လို ့လဲေလ်ာင္းေပးထားတယ္..
နင္းသြားရင္ လွည့္မၾကည့္ျခင္းေတြနဲ ့သြားပါ..
မ်က္၀န္းဓါးစက္ ဆူးထက္ အမ်က္၀င္တတ္လို ့..
လြမ္းေမာျခင္းဟာကြ်န္ေတာ့မွာ အရိပ္လိုကပ္ပါေနက် ပံုရိပ္စစ္..
ေရွ့ကသြားရင္လည္း လိုက္ရတာေမာတယ္၊ ေနာက္ကလည္းခ်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ေစာင့္ရတယ္..
သ႑န္တူသြားတဲ့ မြန္းတည့္မွာေပါ့ ေနျမင့္ေလအရူးရင့္ေလဘဲဗ်ိဳ ့..
ဘုရားကို ဖက္လို ့ခရမ္းပ်ိဳးထားတဲ့ အနာဂါတ္္ေန ့ရက္အပိုေတြရွိေနသးတယ္..
ေမတ္တာသုတ္အတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းေစ...ေဘးမသန္းပဲ..ေအးခ်မ္းပါေစ..အိုေလာကသားတို ့..
ဟုိအရင္က ဒီေနရာေလးက
ဒီေနရာ က သစ္ပင္အိုၾကီးလား?
မဟုတ္ပါ သူမရွိစဥ္ ပန္းေတြဖူးပြင့္ခဲ့ပါသည္..
ဒီေနရာ က မုန္းတိုင္းဒါဏ္သင့္ရာသီဥတုလား..??
မဟုတ္ပါ သူမရွိစဥ္ မိုးေပါက္ေလးေတြနဲ ့လ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားစြာ ေရတြက္ဖူးပါသည္..
ဒီေနရာက ဆူညံဆူညံ Rap သီခ်င္းလား??
မဟုတ္ပါ သူမရွိစဥ္ ႏူးညံ့တဲ့ Love song ၁ ပိုဒ္ ၂ ပိုဒ္ ေလာက္နားဆင္ဖူးသည္..
ဒီေနရာက ဇရပ္အိုလား..??
မဟုတ္ပါ သူမနဲ ့အတူထိုင္ခဲ့ဖူးေသာ Heaven Cottage ပါ..
ဒီေနရာက လူအိုအရူးၾကီးက??
မဟုတ္ခဲ့ပါ သူမကိုခ်စ္ေနေသးတဲ့ လူ....
ဒီေနရာမွာ သူပါးစပ္ကေရတြက္ေနတာ..??
တရားစာတခ်ိဳ ့တ၀က္၊ကုန္လြန္သြားေသာေန ့စြဲမ်ား ႏွင့္ သူမျပန္လာမည့္ေျခလွမ္းေလးမ်ား....
ကြ်န္ေတာ္သိေသာအတ္တ....
ကြ်န္ေတာ့မွာ ထူးထဲတဲ့ အတ္တေတြရွိပါတယ္..
ဒါေပမယ့္ တိမ္စိုင္ေတြလိုပဲ..
တြန္းတိုက္၊ ခုခံဖို ့ရာ အင္အားမရွိဘူး..
ေလရဲ ့သယ္ေဆာင္ရာမွာလည္းလိုက္ရတယ္...
မိုးညိဳခ်ိန္မွာလည္း လိုက္ညိဳရပါတယ္..
ဒါေပမယ့္ မိုးရြာေပးႏိုင္တဲ့ ေအးခ်မ္းမွဳမ်ိဳးေတြေတာ့ပိုင္ဆိုင္တဲ့အတ္တပါ...
ကြ်န္ေတာ္သူမကို ဂရုစိုက္ေပးခ်င္တယ္..
ကြ်န္ေတာ္သူမအတြက္ စိုးရိမ္းေပးခ်င္တယ္..
ကြ်န္ေတာ္သူမအတြက္ ေရွ့ကေနေပးမယ္..
အဲဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ့ရဲ ့အတ္တလို ့ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးမလား......
အျမဲတမ္းဒီတိုင္းပဲ...
ျမင္ယုံနဲ ့ ျပဳံေပးထားမယ္...
ရင္ခုန္လို ့ ဖုန္းေလးနား၀ယ္..
သင္မယံုလည္း မုန္းေပးထားကြယ္..
ရင္ခုန္ႏွဳန္း အေဟာင္းေလးတိုင္းပဲ.....
တခုေသာနံနက္..အတိ္တ္ေတြ ခဏျပန္လာျခင္း.
သြားတိုက္တန္ေလးက ႏွစ္ေခ်ာင္း..
မ်က္ႏွာသုပ္ပု၀ါေလး ႏွစ္ထည္..
အေအးႏွစ္ခြက္..
ထမင္းေၾကာ္ ပန္းကန္ႏွစ္ခ်က္..
အျပင္ထြက္ျပီး Store ဆိုင္မွာ Ice cream တခုေျပး၀ယ္လိုက္ေသးတယ္..
သြားတိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ယူသံုးတာ တစ္ခု..
မ်က္ႏွာသုပ္ပု၀ါလည္း တစ္ထည္းတည္း...
အေအးလည္းတခြက္..ထမင္းေၾကာင္လည္္းတစ္ပန္းကန္ပဲ..
ေရခဲေသတ္တာထဲက Ice cream ကိုထုတ္ျပီးယူလာေတာ့ကြ်န္ေတာ့အတြက္မဟုတ္တာေသခ်ာသြားျပီ...
ေနာက္တစ္ခုစီက...........???
ေတြးေ၀မိေသာ စက္ကန္ ့ေလးမ်ား...
အတိတ္ရဲ ့အရိပ္မ်ား..
အေ၀းကို ျပန္ၾကည့္မိေနေသာ စိတ္ကူးမ်ား...
အရည္ေပ်ာ္က်ေနေသာ ice cream ....
ရင္ခြင္ေဟာင္းၾကီး....
တိုးတိုးညွင္သာ တိုက္ခက္ပါ...
လြမ္းမိုးရင္မွာ ခိုက္လွ်က္ပါ..
ပန္းပ်ိဳးခ်င္တာ တစိုက္မတ္ပါ...
အနမ္းညိဳးရင္ဟာ အိုက္လ်က္သာ....
ၾကယ္ေရာင္ကြဲ or ပိုးဟတ္.....ကြ်န္ေတာ္ဆိုတာ
လူမ်ိဳးက ဗမာ
ေမြးတာက အညာ
ေရးေနတာက ကဗ်ာ
သြားေနတာလမ္းက မသာ
တားမရတာက ၀ါသနာ
ကိုးကြယ္ရာဗုဒ္ဓ
ရင္မြဲတာက မုခ်
ဆင္ျမဲတာက ရုပ္ဘ၀.....
ေနေနတာက မေလးရွား
ကေလးကစားေသာ အေတြးမ်ာဖဲ့...
ေမြးထားေသာ ေခြး၀ဲစားနဲ ့...
ခ်စ္တာက တစ္ေယာက္ထဲ
ျပစ္ပါယ္ကာ ဖယ္ေရွာင္ခြဲ..
အျမစ္တြယ္ကာ သယ္ေဆာင္ဆဲ..
ေခာတ္အလယ္က ၾကယ္ေရာင္ကြဲ...
မေျပာထြက္လို ့ မွတ္ခ်င္မွတ္ပါ ဆန္ဒကဗ်ာ...
ကြ်န္ေတာ့အတြက္ေတာ့ သတ္ေဗသတ္တာ ကံမသက္ကာ.....
နည္းနည္းေလးငဲ့..
မာယာေတြကို ကျဗာကယာသံုးေတာ့
စာလႊာေတြအဆံုးမွာ Colour ေတြနဲ ့အရွဳံးဖြဲ ့...
မညွာမတာေတြနဲ ့ ဟာေနတဲ့ရင္ကို မမုန္းနဲ ့....
စာနာတာေတြေတာ့ အဆံုးခ်ဲ ့လို ့ ျပံဳးၾကည့္လွည့္ပါ...
အရိပ္ကေလးသို ့....
ရွိတ္စပီးယားရဲ ့ေတးသြားေတြလား...
အတိတ္မီးပြါးရဲ ့ အေတြးစေတြမ်ား..
အဆိပ္သီးမ်ားရဲ ့ ေသြးခ ေနတာလား...
အရိပ္ကေလးမ်ားသို ့ ေဆြးသ သံမ်ားနဲ ့ေပါ့...
hey..there chances..!!
Crossed my heart with your arrow..
You sweeping away my Territory with your broom..
Then turn on my heat to boil on with love...
Give me second chance to grab u back...
ေနညိဳခ်ိန္ေလး..
ေရာင္နီလာ ေနညိဳသန္း..
အေမွာင္ဆီမွာ ေမပ်ိဳကိုမွန္းလို ့..
အေဆာင္ဆီက ေလခ်ိဳေတြၾကမ္းလည္း...
ဒီေမာင္သည္သာ ရင္တကိုယ္မယ္ လြမ္းရယ္...ခ်စ္လိုက္တာ...
သူမအတြက္ Essay တပုဒ္...
ူသူမရယ္..
ေသရမွာထက္ သူ မ ကိုမခ်စ္လိုက္ရမွာကိုပိုေၾကာက္တယ္...
အဖန္ ၅၀၀ နဲ ့ ၅၀၀ ထက္ သူမ မႏွစ္သက္မွာကိုစိုးရိမ္တယ္..
သူမရယ္..
ေ၀းကြာျခင္းက ေအးစက္မွဳေတြကိုသယ္ေဆာင္လာလို ့လား...
ကြ်န္ေတာ့သီအိုရီေတြ မေဟာင္းေသးရင္ သူမဆီကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားနဲ ့ပ်ံသန္းလိုက္ခ်င္တယ္..
သူမရယ္..
ရာသီအေျပာင္းအလဲေၾကာင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္..
ကြ်န္ေတာ္အရင္တုန္းကလို ေဆးတိုက္ျပီးေဘးနားေနေပးခ်င္တယ္...
ေျပာရအုန္းမယ္..ကြ်န္ေတာ္ ဆီမွာ သူမအတြက္ သီးသန္ ့ထားထားတဲ့အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေလးေတြ Expire ျဖစ္ေနျပီ...
ကြ်န္ေတာ့၏နံနက္ခင္းမ်ား...
ၾကယ္ေလာင္ကဗ်ာေႏွာ ႏွဳိးစက္..
ဖက္ေရွာင္ကာေမာ ထိုးႏွက္လို ့..
သယ္ေဆာင္ပါေလ အဆိုးဖက္သို ့..
ရယ္ေလွာင္ကာေလ မိုးစက္တို ့နဲ ့...
သူမဟုေခၚေသာကြ်န္ေတာ့ေန ့ရက္မ်ား..
ရက္ျမတ္ေတြေလ ဆိတ္သုန္း..
အသက္ဆက္ေန ရက္အမုန္းသို ့...
မွတ္ခ်က္ေတြနဲ ့ ဆက္ရွဳံးလို ့..
ငါ့ Heart ေတြေလ Crack Tone သို ့...
မတင္မက်နဲ ့ တဒဂၤအလြမ္းမ်ား..
မဆီေလ်ာ္ေသာ အတိတ္ခါးမ်ားအတြက္
ကြ်န္ေတာ္ ေတာင့္တတာ ရယူလိုျခင္းမဟုတ္ေပမယ့္
အိမ္မက္ခ်ိဳခ်ိဳေတြပါ..
ထုဆစ္ၾကမ္းတမ္းေသာ ႏွလံုးသားအတြက္
မ်က္ရည္ေတြက ပုံေဆာင္ခဲဆိုရင္
ဒါဏ္ရာရႏွလံုးသားကေရာ သူမကို ေသာက္သံုးမဲ့ ၀ိုင္သီးေတြလား...
လားရာဘက္မတူညီတဲ့မွ်ားဦးမ်ားနဲ ့ မျပစ္ခက္ပါနဲ ့..
အတိတ္ေတြရဲ ့ရာမဇာတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကအရုပ္ဆိုးဆိုးဘီလူးမျဖစ္ခ်င္ဘူး..
ခ်စ္ဦးညိဳရဲ ့ လကၤာဒီပခ်စ္သူ ေတာ့ျဖစ္ပါရေစ..
ေမာေငြ ့ရွဳိတ္သံေတြက သူမရဲ ့ေလေျပညွင္းမ်ားဆိုရင္
ကြ်န္ေတာ္ တသက္လံုး မနားတမ္းေျပးခ်င္ပါတယ္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ့ ကမ္ဘာမွာ ကိုးကြယ္ေနတာ Buddha ျဖစ္ေပမယ့္
၀တ္ျပဳလို ့ အာရုံထဲမွာ ေပၚေနတာ သူမပါ..
Monday, February 18, 2008
ခ်စ္သူအလွဖဲြ ့....
ရင္ခုန္သံေတြ ပံုလို ့ခင္း မင္းရဲ ့အလင္းနဲ ့...
ရင္ခြင္ကိုေဖာ့နင္း မင္းရဲ ့အဆင္းကို...
ေလေျပမိတ္ဖြဲ ့ ယိမ္းႏြဲ ့လို ့တိမ္း..
ကယိမ္းကဗ်ာ အလွ သိမ္းရင္မွာ..
ခ်စ္ဆဲပါ........
ကြ်န္ေတာ္သိေသာ ႏွင္းစက္
ေဆာင္းရာသီတြင္ေကာင္းကင္ယံမွ ႏွင္းစက္တို ့သည္ က်ျမဲ ခုိတြဲျမဲ...
ထိုႏွင္းစက္တို ့သည္လည္း သစ္ပင္၊ ပန္းမန္မ်ားေပၚတြင္ က်ျမဲ၊ ခိုတြဲျမဲ..
ေဆာင္းရာသီတြင္ လူတစ္ဦး၏ ပါးျပင္ေပၚတြင္ ႏွင္းစက္တို ့သည္ က်ကာ၊ ခိုတြဲလာတတ္ပါသည္...
ထို ႏွင္းစက္မ်ား၏ သမိုင္းကို သင္တို ့သိႏိုင္ပါသလား...
သိလွ်င္ေရာ စာနာႏိုင္မွာတဲ့လား....
လူ ့ဘ၀ငရဲသား (သို ့)ကြ်န္ေတာ္
ေျပးကြယ္ လမင္း
မင္း အဆင္းေၾကာင့္..
ရာသီလည္းေပ်ာက္..
ကဗ်ာသည္လည္း ေဂါက္...
ငါ့ရင္လည္းတေဖာက္ေဖာက္...
ဘ၀အပင္ လည္း တေဖ်ာက္ေဖ်က္နဲ ့ေၾကြ..
ငါ့ရင္ လည္း တေတာက္ေတာက္နဲ ့ေႏြ သို ့သာ..
ကြ်န္ေတာ္လည္းခ်စ္တတ္ပါတယ္..
မေသမရွင္လည္း ရစ္ပတ္ကာႏြယ္..
ဒီလူကိုလည္း စြန္ ့ျပစ္ကာပါယ္..
မျမင္ခ်င္လည္း လ်ွစ္ဟတ္ကာႏွယ္..
ဒီရင္ခြင္လည္း ခ်စ္တတ္ပါတယ္ေနာ္...
ဘာမွာမဟုတ္တဲ့့ငါအတြက္...
ေသာ္တာေရ ေခၚကာေလ သက္ေသျပဳခ်င္တယ္..
ေဖာ္မပါေလ ငါတကိုယ္ေရ ရက္ေတြထုပင္လယ္..
ေပ်ာ္ကာေန ေဖာ္ရွာသူေတြ ပ်က္ရယ္ျပဳေစကြယ္..
ေခၚကာေလ ငါငိုေန မင္းအျမင္ဖုေနမယ္...
ေအာ္ကာေန ဒီရင္ခြင္လည္း မင္းတေယာက္ေလွ်ာ္ကာသာေနလိုက္ပါေနာ္....
ရက္အေလေတြ..
မက္မေျပေသာ ရက္ေတြကို
ဆက္ေလကာ တမ္းတလို ့..
Chat ေနေသာ လက္ေတြကို
သက္ေသတည္ မွန္းဆလို ့..
ခက္ေပြျပီ နံနက္ေတြဆီ
Heart အေျခမညီ ၾကမ္းရွလို ့..
ပ်က္ေခ်ျပီ သတ္ေသခ်ည္ Love ေတြဆီမွန္းခလို ့...
၀ုန္းလိုက္ေတာ့ကြာ..
ဘ၀ေတြလည္း ရွဳံးလိုက္ေတာ့..
အလွေတြနဲ ့ ျပံဳးလိုက္ေပါ့..
အတ္တေတြနဲ ့ ဖုံုးလိုက္ေတာ့
ငါ့ရင္ခြင္ကိုလည္း ၀ုန္းလိုက္ေတာ့...........
ခက္ပိန္းပိန္းပဲ..
ခက္ထန္ မနက္ျဖန္ဆက္ရန္ စိမ္းေနျပီ..
ရက္က်န္ အသက္မမွန္ပ်က္ရန္ ယိမ္းေနျပီ..
ဆက္ဆံ Heart ကံ တက္ရန္ ပိန္းေနျပီဗ်ာ...
ရွိတာအကုန္ယူပါ..
ဖြတ္မြဲလို ့ ျပာစု
အခ်စ္မြဲလို ့ ကဗ်ာျပဳ....
ျဖစ္ျမဲေသာ ဓမ္မတာတခု...
ယူၾကပါကုန္ သာဓု..သာဓု...
ဆက္လက္ဆိုးသြမ္းအုန္းေတာ့
ေလညွင္းမ်ား လည္း တိုက္ခက္လို ့ေန..
ေသျခင္းတရားလည္း လိုက္ကပ္လို ့ေလ...
ေနမင္းသားလည္း စိုက္ကပ္လို ့ငါ့ရင္ ေၾက..
ေႏြႏွင္းခါးလည္း ရိုက္ဖ်က္ခဲ့ ဘ၀အသေခၤ်...
ရွင္စန္ဒါဓိကစာအုပ္ဖတ္ၾကည့္ျခင္း.
ေ၀ရာမဏီမ်ားစြာ
ေသရြာအထိ သြားပါ..
ေစတနာအတိ ထားကာ...
ေရရာမည့္ တရားဘာ၀နာသို ့....
အဲဒီေလာက္ထိ အခ်စ္ခံရပါတယ္..
ေတြးေနေသာ ကုန္ၾကမ္းေလးမ်ား..
ေရးေနေသာ ကဗ်ာေလးမ်ား..
ေပးေနၾက ေမတ္တာစာေလးမ်ားလည္း.
သူမရဲ ့ အမွိဳက္ပံုးထဲမွာ ေဆြးေနေလာက္ျပီေနာ္...
ေ၀းေနသာ ခဏေလးမ်ား...
ဒီစာကို Selectေပးၿပီးေရးပါ...
အတိ္တ္ထဲ အဆိပ္ထည့္ျခင္း..
တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ ့ မိုးေရလည္းမဟုတ္ပါ..
ကဗ်ာသီဆဲဘ၀ေတြနဲ ့ရာသီလြဲညေတြေလ..
တစ္ေယာက္ထဲ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကိုစပ္ဆိုေနတာေမာလွျပီ..
အဖန္ ၅၀၀ နဲ ့ ၅ ကမ္ဘာတာဘုရားမေဟာခဲ့ရင္ ေစာေစာ၀င္ခိုင္းလိုက္တယ္...
ရုပ္ရွင္ထဲမွာ အသားမဲမဲ ရုပ္ဆိုးဆိုးလူတစ္ေယာက္မ်ားငိုေနရင္ ဟာသတဲ့..
အသားျဖဴျဖဴမင္းသားေတြမ်ား အခြင့္ထူးခံျဖစ္လုိက္ျခင္းေတြေနာ္..
အသားမဲမဲလူမ်ား ေသခဲ့ရင္ေကာ ဟာသပဲလား..
သိစရာ မလိုပါဘူး ေပ်ာ္ေနပါေစကြာ...
မေပ်ာ္၀င္ေတာ့ေသာရုပ္နာမ္ေတြမွာ ကြ်န္ေတာ့ပံုရိပ္ေတြ၊စကားေတြအသံုးမက်စြာပါလာတတ္ျပီပဲ..
ေပ်ာ္၀င္ျခင္းေတြစီး၀င္သြားေသာ အတိတ္မ်ားလည္း မနက္ေတြကိုျပတ္ရယ္ျပဳကုန္ျပီ..
ကဲ ကြ်န္ေတာ့ရဲ ့အသံုးမက်ေသာ ႏွလံုးသားၾကီးလည္း အတိတ္ေတြကိုက္ျဖတ္ထားခဲ့ျပီ..
မနက္ျဖန္ဆိုရင္ အသုဘရွိတယ္..အလြမ္းျမက္ခင္းမ်ားရဲ ့ႏွလံုးသားသျဂိဳလ္ပြဲ..
ကုန္လြန္သြားေသာအခ်ိန္တိုင္းမွာ..
သက္ကရာဇ္ေတြ ျဖိဳခ်..
ရက္အသစ္ေတြ အငိုျပလို ့..
ဆက္ခ်စ္စရာ နံနက္သစ္မဟာလည္း...
မက္ျဖစ္စရာ အိမ္မက္ ျဖစ္ခဲ့ရျပီေပါ့......
တက္သစ္စေနမင္း ထိုအခ်င္းသည္
ေန ့တဓူ၀ ေမ့ယူမရျဖစ္ခဲ့ရျပန္ျပီ...
ရွဳပ္ျပစ္ျခင္း..
မွတ္ခ်က္ေတြနဲ ့ရက္ျမတ္ေတြမွာ..
ဆက္ Chat ေနလည္း အသက္ ဆက္ရန္ မပါ...
အပ်က္အသတ္ေပမို ့ အရက္ဖက္ရန္ သာ...
Heart crack ကာေလ မသာျဖစ္ခ်င္ေတာ့တယ္...
ဘာပဲေျပာေျပာပါ..
တိမ္ယံေတြနဲ ့ မင္းေပ်ာ္လို ့ေနမွာလား..
က်ိန္သံေတြနဲ ့ မင္းေခၚလို ့ေသမွာပါ..
အိမ္နံရံေတြထဲ မင္းသ႑န္ေၾကာင့္ ေၾကြမွာပါ..
ထိန္ခ်န္ေနလည္း မင္းအမွန္ေတာ့ လိမ္ပါကြာ...
ကာရံမညီေတာ့ပါ..
မိုးေရေတြ စိုရႊဲမေနပါ..
တိမ္ေတြ ခိုတြဲမေနပါ..
ရင္ခြဲထဲ ညိဳမဲေနတာ..
ျမင္ရင္လည္း ငိုမဲ့ေနပါ....
ကင္ပလိုက္ေတာ့..
တိုးရွပ္ေနေသာ ေျခသံေတြနဲ ့..
ရိုးပ်က္ေနေသာ ေျမသ႑န္ေတြ..
က်ိဳးအပ္ေနေသာ မိုးစက္ေတြေရ..
အညွဳိးသက္သက္နဲ ့ ဂိုးျပတ္တာသြင္းေတာ့..
Fairy Tale of my eardrums..
I give full of faith, love , care and forgiveness ..
She is not enough with it..
So find new destiny and revolt..
Melt down my hope and swept away with tear..
But what I am still holding is remembrance...
Sunday, February 17, 2008
ေန ့တိုင္းပဲ...
ႏွင္းစက္ကေလးေတြ က်လာတယ္...
ပင့္သက္ကေလးေတြ ခ်လာတယ္..
ရက္ဆက္အေတြးေတြ တတလာလို ့..
အသက္ဆက္ေဆြးေန ငါ့ဘ၀မသာသို ့.....
ေလးျဖဴသီခ်င္းကိုနားေထာင္ရင္း....
ျဖတ္သြားေသာ အခ်ိန္မွန္ရထားေလးေရ..
ငါဘူတာအိုလည္း မင္းရဲ ့ထြက္ခြါမွဳနဲ ့အတူ ေမာလို ့က်န္ရစ္ေပါ့...
ဒီဘူတာဟာ ေနာက္ဆံုးမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ေမ်ွာ္လင့္လိုက္ျခင္ရဲ ့..
ေနာက္ဆံုးေနရာေလးကိုေတြ ့လား..အဲဒါငါ့အတြက္ပဲေပါ့...
Anaylsis ေရ...
Sound like a Music
ငါ့ဘ၀ ကိုေလ ထု ဆစ္...
Foul like a Abusive
ငါ့အတ္တ ကုိေလ မူးယစ္...
Wrong like a Stupid...
ေျပာင္းလဲေပးေတာ့ေလ Cupid..
the system of analysis..
အသြင္သ႑န္ Error နဲ ့ရင္ခြင္မွာလဲတဆစ္ဆစ္...
လြမ္းလို ့...
ခ်ယ္ရီပန္း မ်ားလည္း ပြင့္ေနေလာက္ျပီ..
ဘယ္ပန္းခ်ီအနမ္းမ်ားလည္း ေရြ ့ကြယ္ေပ်ာက္ျပီ...
တနယ္ဆီအလြမ္းမ်ားလည္း ျပည့္၀ယ္ေဆာက္တည္...
တကိုယ္ရည္မွန္းဇယားလည္း ဆိတ္ကြယ္ဦးဆီ....
၂၀၀၆ ခုႏွစ္မ်ားဆီ...
ၾကယ္ေလးေတြကို Rthyme က် က် တီးခက္ေနမိတယ္..
ေရခြက္ထဲမွာ က်လာတတ္တဲ့ လေရာင္ကို မ်က္ႏွာသစ္ရင္း..
အိမ္မက္ေတြရဲ ့ဟုိတစ္စ ဒီတစ္စ သူမ ထြက္သြားတဲ့ညေပါ့...
ေျပးဖမ္းမိပါတယ္ နံရံၾကားက ဟုိတစ္စ ဒီတစ္စ အလင္းေျဖာက္ေလးေတြကိုေပါ့...
ေလာက္ကြ်မ္းမွဳဆိုတာ သူမအတြက္ မီးညိွယံုသက္သက္နဲ ့ Oxygen ေတြအံထုပ္ဖို ့သက္သက္ပဲ..
ေဆးခါးၾကီးေတြတခြက္တေပါက္ နဲ ့အတိတ္ ၀တ္စံုရဲ ့ဒါဏ္ရာက Waterloo စစ္က Napolian က်ရွဳံးခန္း...
က်ရွဳံးမွန္းသိရက္နဲ ့စစ္ကို ဆက္လက္တိုက္ခိုက္ေနသူ ပါ..ေနမျမင္၊လအ၀င္ေပါ့..
ကမ္ဘာၾကီးရဲ ့အျဖစ္အပ်က္ေတြေတာင္မသိလိုက္ဘူး..Fatah နဲ ့Hamas လည္း စစ္တိုက္တုန္း..US က presidential election...DNA နဲ ့Metabloism process..Larry King က စပ္စုဆဲ..
UFOs ကိုလည္းေတြရွိဆဲပဲ...Italy ကေဘာလံုးလူရမ္းကားေတြအေၾကာင္း...ကြ်န္ေတာ္အားေပးတဲ့ MU..
မေန ့တေန ့ကမွ ေဘးကလူေတြေျပာမွ သိခဲ့ရတဲ့အျဖစ္အျပတ္ေတြ..
ငုတ္တုတ္ေမ့ေန လိုက္တာ...ကြ်န္ေတာ္ရက္စြဲေတြက 2007 ပါ.. ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ေနတာ 2006 ခုႏွစ္ရဲ ့ကြ်န္ေတာ္နဲ ့သူမရဲ ့ Unforgetable Memory issue ပါ..ဒါေပမယ့္ တစ္ျခမ္းပဲ့ေနျပီျဖစ္တဲ့ကြ်န္ေတာ့ရုပ္ပံုလႊာ....
၀ဋ္...
ေျမပံုထဲမွာ ၾကတ္ေျခခတ္လိုက္ခ်င္တဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ၾကီး...
ျပန္ေျပာျပခ်င္တဲ့ အေမ့ကိုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ..
မနင္းျဖစ္တာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ျပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္...
ခ်စ္သူ၊ မုန္းသူ တို ့လည္း ေမ့ကုန္ေနၾကျပီျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့အေၾကာင္း..
ေလွာင္ရယ္သံေတြနဲ ့မ်ားၾကိဳမွာလား ဒီလမ္းမမ်ား...
အရင္က ဂ်စ္ကားၾကိဳက္တဲ့ကြ်န္ေတာ္..
အခု ဂ်ားကစ္ ခံရလို ့မုန္းျပီ..
ကြ်န္ေတာ္ထုိင္ေနက် မုန္ ့ဟင္းခါးဆိုင္ေလးေရာ...
ေ၀းကြာသြားေသာခ်စ္သူနဲ ့သူ ့ေကာင္ေလးကိုျပန္ေတြ ့ရင္ဘယ္လို ႏွလံုးသားနဲ ့ရင္ဆိုင္ရမလဲ..
ကြ်န္ေတာ္ေရွာင္ေနရေသာ အရက္နဲ ့အဆီအစိမ့္ေတြက သူမနဲ ့ျပန္ေတြ ့ရင္ဘာမွလုပ္မရ...
အူေၾကာင္က်ားနဲ ့ျဖတ္ခဲ့မိေသာ ကြ်န္ေတာ့အရင္က မမတစ္ေယာက္(သူလည္းတေယာက္ေယာက္နဲ့ေပါ့)...
ကြ်န္ေတာ္ ထပ္တူထပ္မွ် ၀ဋ္လည္ေနေၾကာင္း၀န္ခံဖို ့သက္သက္ျပန္ခဲ့မယ္..၀ဋ္ကြၽတ္ခ်င္ျပီဗ်ာ..
Stanzas of my poems are getting dull...
Shrine to your soul..
Rthyme to be fold..
Kind to be hold..
Mind to be Cold...
Try to be Know..
My Lines are getting old...
ျပစ္သြင္းထားေသာသံစဥ္မ်ား..
Lyrics ေတြကို ျပစ္သြင္း..
အခ်စ္စစ္ေတြနဲ ့ Mixing...
အသစ္သစ္ေတြနဲ ့ ေခာတ္သီခ်င္း..
Hitz အႏွစ္ ေတြနဲ ့ စစ္ခင္း...
အဲဒါငါ့ရင္ခြင္ထဲက Missing...
ေလနျပီ...
အလြမ္း Metal ေတြ ျပဳတ္က်...
အနမ္းငယ္ေတြ ႏုတ္မရ..
အဆန္းတက်ယ္ေလ ရွဳပ္ပြ..
အရမ္းေလေနတာေတာ့ မုခ်...
ရုန္းထြက္လိုက္ေတာ့ ငါ့ရဲ ့ရင္ခြင္ကို..
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း နဲ ့..
ဒီရင္ခြင္ ေလးေလးၾကီးကို..
ပင္စင္ေတြ ေပးေပးျပီးေတာ့...
ဆင္ေျခေတြနဲ ့ေ၀းေ၀းၾကီးမွာေနခိုင္းျပီေပါ့..
ျမိဳ ့နယ္...(ေပါက္ကရေတြေရးၾကည့္ျခင္း)...
ဗိုလ္တေထာင္ အပ်ိဳေရာင္လို ့မလာနဲ ့....
အေသာက္သမားနဲ ့ေက်ာက္တံတားတဲ့..
လမ္းမေတာ္က အရမ္းေဂၚတယ္ဗ်..
လသာမွာ တညတာေပါ့..အလွကဗ်ာေလးနဲ ့..
ပန္းပဲတန္းမွာ အသဲစမ္းပြဲေတြနဲ ့ ရဲဖမ္းစြဲတာခဏခဏ..
အလံုမွာ အစံုပဲ...
လွည္းတမ္းမွာလည္း အသဲပန္းေလးေတြ ဖူးပြင့္ဘူးပါတယ္..
ရန္ကင္းက အမွန္ဗ်င္းလို ့..
ေမမဒီျပံဳးတဲ့ ေျမနီကုန္းမွာ Crazy ဆံုးပဲ..
တာေမြမွာ ျမာေပြလို ့ ကဗ်ာေတြေတာင္ေရးျဖစ္ပါတယ္..
ေက်ာက္ေျမာင္းမွာ ေကာက္ေၾကာင္းလွလွေလးေတြနဲ ့ ...
မဂၤလာဒံုမွာ ၾကင္ယာဆံုလို ့..
ဥကၠလာမွာ အထုပ္ပါဆြဲ...
ဒဂံုက အစံုပဲ ၾကံဳရင္ အကုန္မ...
မစြံေတာင္မွ ပုဇြန္ေတာင္မွာ ဖြန္မေၾကာင္နဲ ့..
သာေကတမွာ ဆရာေတြမလို ့ ကဗ်ာေတြကလို ့ေျပးခဲ့ရေသး..
လိွဳင္မွာ ကြိင္ေတြပါတ္လို ့...
လွဳိင္သာယာမွာ စတိုင္ပါပါနဲ ့ ကြိ်င္စရာေတြရွာခဲ့ေသးတယ္..
အင္းစိန္ မွာ မင္းကလိန္မက်ပဲ တင္းတိမ္ပါ ဒင္းအိမ္ၾကီးထဲေရာက္မယ္...
မဂၤလာေတာင္ညြန္ ့မွာ သင္ေပါင္အကုန္ခြ်တ္လို ့ယင္ေကာင္အခြန္လြတ္ေစ်းမွာေရာင္း...
ေၾကာက္လို ့...
ေစာက္တလြဲ နဲ ့ ေပါက္ျပဲေနေသာ ရင္ခြင္မ်ား..
ေၾကာက္ဆဲမို ့ မေခါက္ျမဲငါေလ ျပင္ဆဲထား..
ေရာက္ျမဲ မို ့ ေခ်ာက္ထဲငါေလ ပင္စင္စား.....
တေယာက္ထဲမို ့ ေပ်ာက္ဆဲငါေလ ရင္ခြင္တခါး..
ၾကည့္က်က္ျပီး မ ၾကပါ...( Dedicated to all gods)
နတ္သမီးမ်ားလည္း ဖ်က္ဆီးလို ့သြားတာ..
လက္ခ်မီးဘုရားလည္း ရပ္ျပီးတားပါ(အဆိုးေတြ)..
ထပ္မၾကီးပြားလည္း SE ကားေတာ့သနားပါ...
ဆက္ျပီးသြားလည္း ရွက္ၾကီးမ်ားနဲ ့ကာလနာ....
ရာသီစံုကံဆိုးျခင္း..
ျပာရီ ႏြဲ ့ေႏွာင္း..
ရာသီလွည့္ေျပာင္းလို ့..
ကမ္ဘာသည္ ပဲ့ေဟာင္းအသို ့...
ငါသည္လည္း ထည့္ေထာင္းလို ့ ရြဲ ့ေစာင္းေနျပီ...
ေၾကာက္တယ္..
ႏွံလံုးသားရဲ ့ေနာက္ကြယ္..
အျပံဳးမ်ားရဲ ့ ေဖာက္သည္သို ့..
အမုန္းမ်ားနဲ ့ ေပ်ာက္ကြယ္ေသာ...
အရွဳံးမ်ားနဲ ့ ေၾကာက္တယ္ဗ်ိဳး............
ေတြးမိေသာအခါ...
ျဖတ္သန္းသြားေသာ အေတြးေတြ..
ဖက္နမ္းသြားေသာ အေဆြးေတြနဲ ့..
Heart ဖမ္းစားေသာ အေငးေတြက..
ရပ္ Hang မသြားေသာ အေ၀းတေျမက.......
က်ိန္စာလား..
မိုးထက္က ေန...
ထိုးႏွက္လို ့ ေၾက...
အညိွဳးသက္သက္နဲ ့ ေမရယ္..
မိုးစက္တို ့နဲ ့ ဆိုးခ်က္မို ့ေသပါရေစ....
Sunday
အလြမ္းေတးေတြနဲ ့...
အရမ္းေ၀းေနတဲ့..
အလွမ္းေ၀းလာတဲ့...
တိမ္ျပာျပာ Sunday လည္းရွိေတာ့မည္မဟုတ္ပါ...
ကြ်န္ေတာ္ေနထိုင္ေနျခင္း...
တခါတရံ ႏွင္းေတြနဲ ့အတူ ေ၀ေနတတ္တယ္...
တခါတရံ နင္းေျခခဲ့လို ့ေၾကြေနတတ္တယ္..
တခါတရံ မင္းေစစားရာ ေန ေနတတ္တယ္..
တခါတရံ ျပင္းေႏြအပါးမွာ ေသေနတတ္တယ္...
အျမဲတမ္း Offline ျဖစ္ေနေသာမင္း..
Spell Of Your Oath...
ရင္ထဲမွာေလ စုတ္လို ့..
ံႈSurfing To The Net...
မင္းကိုေတြ ့ရန္လာလာ Chat ေတာ့...
Loyality ကို
ြွStyle အပီနဲ ့ငါထိုင္ခ်ည္ခ်င္ေပမယ့္...
မင္း ID က Offline တဲ့...
တိုင္တည္ခ်င္တယ္ လမ္းေလး...
တ၀က္တပ်က္နဲ ့. ပဲ့ေၾကပ်က္အေတြးေတြ..
ဒီလမ္းေလးက သူမနဲ ့တူတူေလွ်ာက္ဘူးေၾကာင္း..
အျမဲတမ္းရပ္ထားေသာ ကားစုတ္ၾကီးတခုကသက္ေသျပေနသလိုလို..
လမင္းၾကီးမရွိေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့နဲ့အတူတူတစ္ေယာက္ထဲပံုရိပ္ကို ပံုေဖာ္ေပးမဲ့ ေရဗြက္ငယ္ေလးရွိတယ္..
ေလေျပေလးမ်ားလည္းတိုက္ခတ္ေပမယ့္ သူမနဲ ့ရွိစဥ္ကေလေျပအေဟာင္းမ်ားေရာ...
အရင္က ေလေျပေလးမ်ားကို ေတြ ့ရင္ ေျပာေပးၾကပါ ကြ်န္ေတာ္သူမကို ဒီလမ္းေလးမွာခ်စ္ေၾကာင္းေတြေျပာဘူးေၾကာင္းေပါ့...
မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ေလးခ်စ္တယ္..
အညိွဳးေတြနဲ ့ ထြန္ယက္..
အဆိုးေတြနဲ ့ ႏြံထပ္ေနတဲ့..
ငါ့ရင္ခြင္ရဲ ့ ကြန္ယက္ေတြလည္း..
မိုးေတြသဲလို ့ မြန္ျမတ္ခ်င္ပါတယ္..
ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္
အေမွာင္းဆိုးေတြနဲ ့ ႏြယ္ရစ္..
ေႏွာင္ၾကိဳးေတြနဲ ့တြယ္ျမစ္လို ့..
ေလွာင္ျပဳံးေတြနဲ ့ ဖယ္ျပစ္ေနလည္း...
ငါမင္းကိုေလ တကယ္ခ်စ္ေနဆဲပါ....
ဘယ္လိုပင္ေျပာင္းလဲပါေစ...
ရာစုခ်ီေျပာင္း ႏွစ္သစ္ခ်ီလည္း
အခ်စ္စစ္မည္သို ့ ေဟာင္းသည္မရွိ
ေကာင္းသည္ဆိုေသာ ႏွလံုးသားနဲ ့
က်ိဳးေၾကာင္းဆီေသာ ကြ်န္ေတာ့အတြက္
တိုးေတာင္းမည္ေသာ လျပန္ေၾကြးအလား.
အဆိုးမျဖစ္ တိုးခ်စ္ေနမိတာအမွန္ေပတည္း....
ျပိဳလဲျခင္းေလာ...
ျပာရီမွဳန္ေ၀ေသာ အေတြး..
ကဗ်ာသီျခံဳကာေလ ေဆြးတယ္...
ရာသီအိုေတြမွာ ေ၀းေတာ့...
ငါသည္ျပိဳကာေလ မင္းရဲ ့အပါးသို ့........
ငါေလ...
ငါ့ရင္ခြင္က မင္းအတြက္လူမဆန္လို ့လား..
ငါ့အခ်စ္ေတြက မင္းအတြက္မတူမတန္လို ့လား..
ငါ့က လူအရန္ေတာင္ျဖစ္ခြင့္မရွိတာလဲ...
အဲဒီအတြက္ေတာ့ အယူခံခ်င္လိုက္တာ..
အခ်ိဳးမညီေတာ့ျခင္း..
ရက္ေတြဟာလည္း မသင့္မျမတ္..
ႏွစ္ေတြၾကာလည္း မရင့္က်က္ေတာ့...
အသစ္ေတြမရွာတာလည္း မင္းအတြက္ေပါ့...
ငါ့ရင္ခြင္ျပာလည္း မင္းသတ္ေတာ့...
ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ
ျမင္ရင္ႀကည့္ပါ အသိသညာ...
ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ ညဥ့္ကဗ်ာေတြနဲ ့..
သင္၀င္ၾကည့္ပါ အထိနာေနတဲ့..
အျပစ္ပယ္ခံရင္ခႊင္လည္း...
ျပာသိုလည္းပဲ
ျပာသို မွာ စာတိုေတြနဲ ့
အထာမပို...
ကညာပ်ိဳကို..
ငါေလငိုကာလြမ္းေတာ့..
ကဗ်ာေတြျပိဳကာ နမ္းေပါ့....
မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ပါ...
၁၅၀၀ တည္းဟူေသာကြၽန္ေတာ့ စစ္သည္မ်ားသည္
ႏွလံုးသားမ်ားအား Maintain လုပ္ရန္....
ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလး ေပြ ့ဖက္ရန္လာေသာအခါ..
ေခြးတေကာင္္၏ ၾကင္နာမွဳေလးေလာက္ေမ်ွာ္မွန္းမိပါသည္...
ရရွိလိုက္ေသာ စႊန္ ့ပယ္ျခင္းမ်ားသည္ ၁၅၀၀ စစ္သည္တို ့ကိုေသေစခဲ့ျပီး...
ကြ်န္ေတာ့ေပးသာ ေမတ္တာမ်ားမလံုေလာက္ေသာေၾကာင့္ မိုးတိမ္ေတြအေရာင္ေျပာင္းခဲ့ေလျပီ...
မိမိကိုယ္ကို သိျခင္း
အက်ည္းတန္တာကို သိရက္နဲဲ ့ မီးလွ်ံေတြနဲ ့ေျပးေဆာ့မိတယ္..
အျပီးျပန္ေတာ့မည့္ အတိတ္ေတြကို Feel အမွန္ေတြနဲ ့တမ္းတလို ့..
အထီးက်န္တာကေရာ စည္းေတြကာရန္လို ့ေလ.....
ေနထုိင္ေနျခင္း.......
အမုန္းသီးေတြ ေျခြခ်...
Lonely ေတြနဲ ့ေနေနရတဲ့...
အရွဳံးၾကီးေတြနဲ ့ေျမခလို ့..
ျပံဳးျပီးေလ ေသျပခ်င္ရဲ ့ကြာ...
My New Year Resolution....Redefine me!!(2008 new year poem)
My Heart Of Global Warming...
My Part of Social Collapsing...
My Facts of Brutal Assassination
My New Resolution wish to recovery and heal my soul..
I don't wanna be lonely in this new year like anymore...
ရာသီသစ္လည္း..
ရာသီၾကိဳ ႏွင္းစက္မ်ားနဲ ့...
ကဗ်ာသီဆို မင္းထြက္သြားေတာ့...
ငါသည္ျပိဳ အလင္းမဲ့တခါးသို ့....
ႏွင္းစက္ေတြ စို ...
မင္းအတြက္ငါေလ ငိုဆဲပါ.....
ႏွလံုးေရာဂါ...
ရင္ဘက္မွာ အနမ္းလြင္ျပင္ေတြနဲ ့ခ်ဳပ္ထားတယ္...
အျပင္ဘက္မွာ အလြမ္းသြင္ျပင္ေတြနဲ ့ ရွဳပ္ထားတယ္...
ထင္လွ်က္သာ အရမ္းေျမငလ်င္ေတြလည္း လွဳပ္သြားတယ္.......
Global Warming (or) ေျပာင္းျပန္တိုက္စားေသာေမတ္တာအေၾကာင္း....
ခ်ိဳျမေနေသာ မိုးေသာက္ယံေတြအေၾကာင္းေျပာျဖစ္ခဲ့ရင္.
ညမအိပ္သူအေၾကာင္းကိုေရာ ထဲ့ေတြးမိပါေစ..
ၾကင္နာမွဳအေၾကာင္း၊စြန္ ့ပယ္ခံရျခင္းအေၾကာင္းကိုေျပာျဖစ္ခဲ့ရင္...
ဒဏ္ရာရညီးတြားေနတဲ့ လူတေယာက္ကိုထဲ့ေတြးမိပါေစ...
ၾကီးပြားမွဳအတြက္ ေလကအသစ္အဆန္းမ်ားနဲ ့စက္မွဳနယ္ပယ္အသစ္ေတြခ်ဲ ့ထြင္ခ်င္ပါသလား...
Global warming အေၾကာင္းကိုသိတတ္ပါေစ...
ညမအိပ္သူရယ္..ဒဏ္ရာရသူေတြရဲ ့ရင္ထဲက Global Warming ကိုသိႏိုင္ရဲ ့လား...
ကမ္ဘာၾကီးတေနရာက အာတိတ္ေရခဲျမစ္ေတြ အေရေပ်ာ္ေနတာကိုေတြးမိပါေစ...
တမ္းခ်င္းေလး....
ပင့္သက္ေတြကို နမ္းရွဳိက္..
ႏွင္းစက္ေၾကြကာ လြမ္းခိုက္...
ရင္းပ်က္ေလရယ္ ခ်မ္းတိုက္...
မင့္တြက္ေစရာ တမ္းလိုက္မိတယ္....
ေပါက္ကြဲတတ္ခ်င္ရဲ ့ဗ်ာ..
မနက္ခင္း..
မနက္ ခင္းတိုငိးေနထြက္ာယာခ်ိန္ကို မိန္းေမါစြာၾကည့္ရင္းအိပ္တန္း၀င္ဆဲ..
မုန္တိုင္းထန္ေနေသာ အတ္တဖြဲ ့ပူေလာင္ျခင္းမ်ားကို ေရွာင္လႊဲၾကည့္ျခင္းေပါ့..
ရနံ ့မဲ့ပန္းေတြက ကြ်န္ေတာ့အတြက္ပဲဖူးပြင့္တယ္..
ျဖစ္တည္ရာ..
အရာရာတိုင္း ကြ်န္ေတာ့အတြက္မဟုတ္ေပမယ့္...
မဟုတ္ျခင္းေတြသာ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ အရာရာတိုင္းျဖစ္လာခဲ့တယ္..
ကြ်န္ေတာ္ေနေနရတာ အရွဳံးမ်ားဆိုတဲ ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာပါ...
ေတာင္းတခ်င္း...
ကဲဗ်ာ..ေစတန္တံဆိပ္ခပ္ႏိွပ္ ထားတာ ကြ်န္ေတာ့နာမည္ေပၚမွာမ်ားလား..
ေကာင္းေသာအိမ္မက္ေတြေလာက္နဲ ့ပဲေပ်ာ္ရႊင္မွဳ အတြက္တင္းတိမ္ခ်င္တယ္..
ၾကင္နာမွဳဆိုတာေရာ..ခက္ေ၀းေ၀းပဲေနပါ..
မုန္းတိုင္းထဲက ေလေရာ...ေလေျပထဲကေလေရာ Oxygen ပါတာပဲ...
ကြ်န္ေတာ့ကိုမုန္တိုင္းထဲေရာက္ Oxygen ေတာ့ျဖစ္ခြင့္ေပးပါ..
သူမ်ားႏွေခါင္းေပါက္ေတြအသက္ရွဴႏို္င္ဖို ့ေပါ့...
ဗမာစကားမတတ္ေသာ ကုလားအားရင္ဖြင့္ျခင္း...
ဘုရားလည္းနားျငီးလို ့ေနျပီ..
တရားလည္း ခါးစည္းလို ့ ေလျပီ...
ကုလားလည္း သြားျဖီးလို ့ ေနသည္..
ငါ့စကားလည္း တအားျငီးလို ့ ေသခ်င္ေနေလာက္ျပီ..
မင္းမရွိတဲ့အခါ...
အတိတ္ေတးသြားေတြ ငါဆိုျပလို ့...
အရိပ္ကေလးသြားရာ ငါေနရာဖို ့..
စိတ္ေပးကစားတာ ငါငိုရဖို ့..
အိပ္ေဆးျပားေတြလည္း ငါမ်ိဳခ်လို ့...
ေ၀း....
ေသြးသံေတြနဲ ့ ေတးသံေတြဆီ...
အေဆြးသ႑န္ေတြနဲ ့ အေတြးတရံခါဆီ..
ေငးက်န္ေနလည္း အေႏြးေတြျပန္မရေတာ့...
ေ၀းက်န္ေနျပီ...
တုိက္ခါတ္ေနေသာသူမေခၚေလေျပ...
Ignore နဲ ့ အျပစ္မုိးေတြ ဖြဲ ့..
Hit throw ဖြဲ ့ ယစ္မ်ိဳးလို ရြဲ ့...
အသစ္အညွိဳး နဲ ့ kick ခ်ိဳး ေလခဲ့...
ဓါးဆစ္ထိုးလို ့ အခ်စ္ပ်ိဳးေတြ ဖဲ ့...............
ေနရင္းထုိင္ရင္း....
ေန ့ရက္ေတြ တခါတခါ ပိုလာတယ္..
ႏွင္းစက္ေတြ တခါတခါ ငိုပါတယ္..
စိတ္ကူးေတြ တခါတခါ ျပိဳလာတယ္..
ငါ့အသက္ေတြ တခါတခါ တိုလာလို ့ေလ...
ေလ...
ေခၚၾကားကာ သာဓုေခြ်မယ္..
အေရာ္အစားမွာ ကဗ်ာျပဳေစ၀ယ္..
အေတာ္တရားက် ငါစုေတမယ္...
ေစာ္ဇယားမွ ငါအခု ေလေနတယ္...
ဂလိုဘယ္၀မ္းမင္း.
မန္းေျမအရက္ ကို...
စမ္းေရနဲ ့စပ္..
ကမ္းေျခမွာ ႏွပ္လိုက္ရင္...
အလြမ္းေျပကာ
အရမ္းေသမွာအမွန္....
ထန္းေရပါ မခ်န္...
၀မ္းေတြပါ မွန္......
မိုးကုတ္စက္၀ုိင္း၏အလြန္....
ေကာင္းကင္ရဲ ့အေၾကာင္းေတြကို ျဖန္ ့က်တ္ဖူးလား...
မေကာင္းျမင္တဲ့ အေဟာင္းေတြနဲ ့ မွတ္ခ်က္ကူးထား..
ေပါင္းသင္မဲ့ အေႏွာင္းေတြနဲ ့သက္တန္ ့ဖူးမ်ား...
ၤၤ္္ေမာင္းတင္တဲ့ wrong အျမင္ကို ရပ္တန္ ့ဘူးလား...
ကမ္းမဲ့ေမ်ာသူ..
ေစလိုရာေစ..
ေၾကြလိုရာေၾကြေပမယ့္..
ကြ်န္ေတာ္မေနလိုရာမွာ ေနေပးပါတယ္..
ေသလိုရာမွာေလေနရင္းေပါ့..
ဖိနပ္(သို ့) ကြ်န္ေတာ္..
ေလအကူနဲ ့ေျခြယူဖို ့မစဥ္းစားပါ..
ေစယူလို ့ ေၾကြသူအား...
တျပည္သူ၏ ေႏြအပူမွာ ...
ျခနင္းလို ့ အလွမင္းတင့္တယ္ေစကြာ...
အသက္ရွဴေနေသာေန ့မ်ားအေၾကာင္း...
ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားတာ ႏွလံုးသားကို ဦးေႏွာက္ထဲထည့္ဖို ့ပါ..
ကြ်န္ေတာ္ အရက္ေသာက္ရင္ထြက္က်လာတာ အန္ဖက္ေတြေနရာမွာ ကဗ်ာေတြအစားထိုးလို ့..
ျပန္ ့က်ဲေနတဲ့ ဒါဏ္ရာေတြကို လိုက္ေကာက္ေနပါတယ္..
သိမ္းမဲ့သူေတြ ညီေစာ္မနံေအာင္ပါ..
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က ေတာ့ရင္မွာပိုက္ျပီး ပုန္းလိုက္ ေရွာင္လိုက္ နဲ ့...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါ ကြ်န္ေတာ္ သာယာေသာမနက္ခင္းမ်ားကြ်န္ေတာ္မပါလည္း ရွိေနတတ္ျပီပဲ..
က်ဴးေက်ာ္သူ (သို ့) ရင္ခြင္..
တစိမ့္စိမ့္နဲ ့၀င္ေရာက္
တသိမ့္သိမ့္နဲ့ု အခ်ဥ္ေဖာက္လို ့..
စိတ္ကူးေတြလဲ ျပာေတာက္
သိပ္ထူးေနေတာ့ ဘယ္ေနရာလဲ....
ပူေလာင္ျခင္း...
ညေတြရယ္ေနခေနတယ္....
အလွေတြရယ္ ေၾကြက်လို ့..
ဘ၀ေတြရယ္ ေစရာျပေနတယ္..
အက်ေနရယ္ ဘယ္အခါေက်မြမလဲဗ်ာ..
Saturday, February 16, 2008
ရင္ထဲက အမိ....
သ႑န္ေဆာင္ေတးဖြဲ ့...
ရန္ေထာင္ေလးနဲ ့...
အမွန္ ေလွာင္ေပးတဲ့
မွန္ေၾကာင္ေလးေရ...
အၾကံအေမွာင္ေဆြးလို ့....
ကိုယ္တေယာက္အဆံေခ်ာင္အေတြးနဲ ့ေပါ့.....
Amigos သို ့မွာတမ္း...
Rhyme ေတြနဲ ့ငိုေၾကြး..
Cry ေနလည္း အပိုအေဆြးမို ့....
Line ေတြလည္း ခ်ိဳေအးလို ့..
Die ရင္လည္း အဆိုေတးတို ့နဲ ့ျမဳပ္ႏွံပါ....
Funny Fairy..
ေဆာင္ၾကဥ္းလႊာ နတ္သမီးရယ္..
ေဘာင္္းသြင္းခါ ရတတ္မီးေတြနဲ ့..
အေမွာင္တြင္းမွာ ေငါင္စင္းကာ...
ငါ့ရင္ခြင္ကိုလည္း ေလွာင္ရင္းသာ ေထာင္ႏွင္းပါ....
Friday, February 15, 2008
လွိဳက္ စား ပန္း သို ့..........
တဘုံနန္းက မယံုးတမ္းေတးေတြနဲ ့.....
အလံုခန္းက မဆံုတမ္းအတြးေတြကို...
အဟုန္သရမ္းလို ့ ကုန္ၾကမ္းေရးေနတယ္မထင္ပါနဲ ့..
ရဂံုနန္းမွာ ထံုလွ်မ္းစြာ ပြင့္ပါ ပန္းရယ္....
Nemesis- နမ္မီးစစ္ (သို ့) ကြ်န္ေတာ္၏ Definition..
သဒၵါေတြ ေဆာင္က်ဥ္း...
တဏွာေတြ ကို ေဘာင္သြင္းလို ့..
အထာေတြကို အေမွာင္တြင္းမွာ...
ကဗ်ာေတြကို ေလွာင္ရင္းသာ..
ငါ့ရင္ခြင္ကိုလည္း ေထာင္သြင္းလို ့ ေျပာင္ရင္းနဲ ့အက်ဥ္းခ်ပါ...
အသစ္ေတြ..
Thunder ေတြရယ္ဟစ္ေၾကြး..
စႏၵာေမရယ္စစ္ေမးလို ့..
ခႏၶာေတြရယ္ ညစ္ေထးေနလည္း..
ကံၾကမၼာေတြရယ္ အသစ္ေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ..
ၾကယ္ေငးသူ (သို ့) ေအးျမည....
တာရာေတြ စုျခံလို ့
ငါသာေလ Mood အမွန္နဲ ့
မာယာေတြ အတုသ႑န္သို ့ခုျပန္ပို ့..
Culture ေတြ ရွဳျပန္လို ့ အႏု ဟန္သို ့...
100'C ၏အေက်ာ္...
အပူခ်ိန္ေတြ နင္းထပ္...
အျဖဴတိမ္ေတြ မင္းျဖတ္လို ့....
သူရိန္ေနရယ္ ဆင္းသက္ေတာ့..
ငါ့ရင္ခြင္လႊာလည္း ျပငး္အက္လို ့ေၾကြ....
မင္သတ္တဲ့ ေႏြသို ့.........
CO2 နဲ ့ O2 ထုတ္လႊတ္မွားယြင္းေသာ ပိုးဖလံမ်ိဳး သို ့ကြ်န္ေတာ္
အမိ ၏ နက္နက္နဲနဲစကားလံုးမ်ား ကို ၾကဲခ်လိုက္ပါ..
အေလ့က်ေပါက္လာေသာ အမုန္းပင္မ်ားမွ အာဒံနဲ ့ဧ၀ မစားေသာပန္းသီးမ်ားလည္း ႏြယ္တတ္လို ့..
မ်ိဴးေစ့ခ်ရန္ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးငွက္ငယ္မ်ား H5N1(bird flu) ျဖစ္ကုန္ျပီ..
ကြ်န္ေတာ္ က်ဆံုးဖို ့၊အေစာ္ကားခံ လူျဖစ္ပါရေစ...ေအာင္ျမင္သူမ်ားဖိနင္းႏိုင္ေအာင္ေပါ့..
ဒီဒါဏ္ရာရလူတေယာက္ရဲ ့ညီးတြားျခင္းကို မာသာထရီဇာနဲ ့ ႏိုင္တင္ေဂးတို ့ မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..
အခ်စ္ခါးခါးေတြေသာက္တာ ဘာမီတြန္မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..Ammoxicap လည္းနားျပီ..
ခက္ေ၀းေ၀းက ယူျပီးပဲခ်စ္ပါရေစ..အာရံု ၅ ပါးအျပင္ဘက္ကဆ႒မအာရုံအလြန္ ကိုယ္ပိုင္သတၱမရပ္၀န္းထဲမွာ..
ဒါဆိုရင္ ေစတန္ရဲ ့ Bible မွာ ကြ်န္ေတာ့အခ်စ္ေၾကာင္း က Genesis ျဖစ္ေနေတာ့မယ္
Lucifer : 5:53 ..
တိမ္တိုက္ေတြ...
တိတ္တိတ္ေလးေတြး..
တိုးတိုးေလးေန..
ေတာက္တီးေတာက္တဲ့နဲ ့..
ကြ်န္ေတာ္ ေျပးေနတာ ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္...
တေယာက္ထဲသီဆိုေနတဲ့ ကဗ်ာလြတ္ေတး...
ဒါဏ္ရာ တလက္ နဲ ့ ပါ အမိ...
ဂစ္တာ တခ်က္ ကို ရက္အေၾကေတြတပ္ျပီ..
တီးခတ္လိုက္တယ္....
ၾကိဳးပ်က္ထြက္လာေသာ Echo မဲ ့ရင္ခုန္သံအေသေတြနဲ ့...
ႏူးညံ့ၾကင္နာ ၾကိဳးပေဒသာနဲ ့တီးခါတ္ေတာ့ေရာ..
ေလွာင္ရယ္သံခက္အက္အက္က Rome Emperor ရဲ ့ က်ရွဳံးျခင္း Opera လား..
ငါ womanizer မဟုတ္ပါဘူး..ငါ loser တေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ပံုကို
ႏုတ္ခမ္းမ်ားရဲ ့ အနမ္းေတြေလထဲလြတ္အက်မွာေသြးရူးေသြးတန္းနဲ ့ေျပးခဲ့ပံုကို...
Alexandra the great ကအိမ္မက္ေပးသြားတယ္...."မင္းဟာ ခ်စ္ဦးညိဳေျပာတဲ့ ယာ၀န"....
Dummy ေတြမပိုင္ေသာရက္..
ေဖေဖာ္၀ါရီ မေသခ်ာမည္ေသာ...
ကြ်န္ေတာ္၏ ရက္အရိုင္း Valentine ႏွင့္..
အခက္တိုင္းဆူးနစ္ ႏွင္းဆီ..
အထူးခ်စ္ျခင္းသည္ အရူးျဖစ္ျခင္းမည္၏....
Thursday, February 14, 2008
နာေရးေၾကာ္ျငာ...(သို ့) give up..
အတိတ္ေတြသျဂိဳလ္လိုက္လို ့ ျပာေတြအတိဖုန္းလႊမ္းခံ မ်ိဳးစိတ္ တခုပါ..
ကြ်န္ေတာ္ဘာအတြက္ထပ္ျပီးေတာင့္တေနသလဲဆိုတာ မသိရွိမိေပမယ့္..
တဏွာနဲ ့ကဗ်ာကုန္ၾကမ္းေတြအတြက္မဟုတ္ဘူး...
ကြ်န္ေတာ့ရဲ ့ပဲ့ေၾကြလုစ အိမ္မက္ အသစ္တစံုအတြက္ ထမ္းထားစရာ ကေလာင္တန္ပဲက်န္တယ္..
ႏွလံုးေသြးအျပည့္မွင္အိုးတလံုး...ယင္းထေနတဲ့ကဗ်ာ ေတာင္စဥ္အေတြးေတြနဲ ့ သဲေျခပ်က္စာပိုဒ္တခိ်ဳ ့..
ကြ်န္ေတာ္ေညာင္းလြန္းလို ့အနင္းခံေနတာမဟုတ္ဘူး သံသယာ၀ဋ္ကို ျဖည့္ဆည္းေနတာပါ အမိ...
အသစ္ေတြထပ္မလိုခ်င္ဘူး..အေဟာင္းအတြက္ ကုန္ပါေစ..ျဗာဒိတ္မ်ားရဲ ့ဇာတိေတာ္အတိုင္းေပါ့..
ကဲကိုေလးျဖဴေရ.....~ ရင္ခုန္သံအေသေတြကို ျဖန္ ့က်ဲ ျပီး အခန္းငယ္ထဲ.......~....
Tuesday, February 12, 2008
Slave's Dream by Henry Wadsworth Longfellow
Beside the ungathered rice he lay,
His sickle in his hand;
His breast was bare, his matted hair
Was buried in the sand.
Again, in the mist and shadow of sleep,
He saw his Native Land.
Wide through the landscape of his dreams
The lordly Niger flowed;
Beneath the palm-trees on the plain
Once more a king he strode;
And heard the tinkling caravans
Descend the mountain-road.
He saw once more his dark-eyed queen
Among her children stand;
They clasped his neck, they kissed his cheeks,
They held him by the hand!--
A tear burst from the sleeper's lids
And fell into the sand.
And then at furious speed he rode
Along the Niger's bank;
His bridle-reins were golden chains,
And, with a martial clank,
At each leap he could feel his scabbard of steel
Smiting his stallion's flank.
Before him, like a blood-red flag,
The bright flamingoes flew;
From morn till night he followed their flight,
O'er plains where the tamarind grew,
Till he saw the roofs of Caffre huts,
And the ocean rose to view.
At night he heard the lion roar,
And the hyena scream,
And the river-horse, as he crushed the reeds
Beside some hidden stream;
And it passed, like a glorious roll of drums,
Through the triumph of his dream.
The forests, with their myriad tongues,
Shouted of liberty;
And the Blast of the Desert cried aloud,
With a voice so wild and free,
That he started in his sleep and smiled
At their tempestuous glee.
He did not feel the driver's whip,
Nor the burning heat of day;
For Death had illumined the Land of Sleep,
And his lifeless body lay
A worn-out fetter, that the soul
Had broken and thrown away!
Daffodil by William Wordsworth
I wandered lonely as a cloud
That floats on high o'er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils;
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.
Continuous as the stars that shine
And twinkle on the milky way,
They stretched in never-ending line
Along the margin of a bay:
Ten thousand saw I at a glance,
Tossing their heads in sprightly dance.
The waves beside them danced, but they
Out-did the sparkling leaves in glee;
A poet could not be but gay,
In such a jocund company!
I gazed�and gazed�but little thought
What wealth the show to me had brought:
For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.
Idealogy
Life is a Blank book
It will be call the blank book as long as u didn't write anything on it.
If you wrote about sex, it will be call on porn book
If you wrote about poems, it will be call on poems book
That's why whatever u do is what you did
Every people wrote their own history on it.
But you don't know anything is better in life as blank
Blank belongs to purity, innocent and nothing.
You stand on the way that you don't know is better in life
If you don't know, wisdom will come to know lately..
For example, like a glass. Only Plain glass can fill with water or any other liquid as to be full
So, You all came from the blank..Get to know the wisdom..But decided what will you write on that paper...good or bad..Don't blame on fortune or world..Those things that u wrote it.
Subscribe to:
Posts (Atom)
