မနက္ျဖန္မွာရွိႏိုင္မဲ့ အသစ္မ်ားကိုမစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး
ဗီသိုဗင္ရဲ ့ေတးသြားေတြက ေနရာယူေကာင္းေနဆဲကိုး
တမ္းတျခင္းေတြရွိမဲ့ Nickleback လဲမကယ္ႏိုင္ဘူး......
ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ ့ရြာေနတဲ့မိုးကလူရဲ ့ဥတုအဟာရျဖစ္ေနေလေတာ့
ခ်စ္ျခင္းေတြေတာင္ ပ်က္သုန္းျခင္းထဲ စီး၀င္ကုန္ျပီ
မ်ားလာရင္ ျပိဳက်လာမဲ့ ေရကာတာနံရံေတြကို ခိုင္ေအာင္မေဆာက္မိခဲ့ပါဘူး.....
ကြ်န္ေတာ့ကို ဘာဟင္းနဲ ့စားေနလဲမေမးပါနဲ ့
ငရဲမီးကတခြက္ ၊ ဖြဲမီးကတရွက္ရွက္နဲ ့
ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ပန္းကန္ၾကီးနဲ ့ေနာ္...
အိမ္မက္ေတြကေရာ မေမးပါနဲ ့
သူမက ေနရာယူျပီးသား ဘံုဗိၼာန္ရဲ ့အရွင္သခင္ပဲ
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က ေနကြယ္လို ့ကြပ္ျမက္ျပီးသား ေလာကအက်ဥ္းသားပဲေလ...
မွ်ားလက္စ အနာဂါတ္ေတြ ဘယ္ငါးမွလာမစားေတာ့ပါဘူး
ငါးစာျဖစ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့မ်က္ႏွာၾကီးက
အတိ္တ္ေတြစားသံုးလိုက္တာကုန္ေပါ့ဗ်ာ...........
ေၾကျငာျခင္း..
အခုမႏၱေလးမွာေရာက္ေနပါတယ္..မၾကာခင္blog ျပန္ေရးဖို ့ရွိပါသည္။
Donation from International students and workers from Malaysia via by Monestary
ကြ်န္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္း
Tuesday, February 19, 2008
အာဒံမေၾကနပ္ေနေသာလူတစ္ဦးအေၾကာင္း....
Posted by BLANK PAPER at 4:47 AM
Labels: My old poems..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment