ေၾကျငာျခင္း..

အခုမႏၱေလးမွာေရာက္ေနပါတယ္..မၾကာခင္blog ျပန္ေရးဖို ့ရွိပါသည္။

Donation from International students and workers from Malaysia via by Monestary

ကြ်န္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္း

Sunday, February 24, 2008

အတိတ္ေတြ ခဏအလည္လာျခင္း...(သို ့) Rhyme မဲ ့ဂစ္တာ....

ေနေရာင္တေပါက္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လံုး အစံုကို ထိုးထြက္လို ့ေနတယ္..ရုတ္တရက္ ထရပ္လိုက္တာ...



ဟ သြားျပီ!!!...ေနာက္က်ေနျပီေပါ့..သြားတိုက္ေဆးကို ညွစ္ သြားပြါတ္တံ ၂ ေခ်ာင္းကို ျဖည့္..တစ္ေခ်ာင္းကို ကြ်န္



ေတာ္ သြားယူတိုက္လိုက္တယ္..ျပီးေတာ့ကျဗာကယာလုပ္ေနက်အတုိင္းသီခ်င္းကို ထဖြင့္လိုက္တယ္

ကြ်န္ေတာ္အျမဲတမ္းနားေထာင္ေနက် Nickelback ရဲ ့ Someday..ေမ့ေနလိုက္တာ မေန ့ကထဲက ပဲစိမ္းဘူးေလးကုန္းသြားျပီ..နီး



စပ္ရာ Seven Eleven စတိုးဆုိင္ေလးမွာပဲ ၀ယ္ျဖစ္လိုက္တယ္..အဲ ခုသတိရျပီ ေခ်ာကလက္ ေရခဲမွဳန္ ့..ဟုတ္ျပီ..





တခ်က္ပစၥည္းေတြကို စစ္လိုက္တယ္..အားလံုးပါျပီ..ကဲတတ္ၾကြေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္အိမ္ျပန္ပါျပီ..အိပ္ေရာက္



ေတာ့ ထမင္းအိုးအျမန္တည္...က်တ္တာနဲ ့ပဲစိမ္းဘူးေလးကိုေဖာက္..အေမေပးလိုက္တဲ့ ငေျခာက္ေလးေတြကို ထုတ္



ျပန္အပူေပး..ျပီးေတာ့ ထမင္းနဲ ့ပဲစိမ္းကို ၾကက္သြန္ေလးပါးပါးလွီးျပီးသုတ္လိုက္တယ္...ျပီးေတာ့ထမင္းပန္း



ကန္ေတြကိုယူ စားပြဲေပၚမွာသြားတင္ထားလိုက္တယ္..ေရခဲမုန္ ့ေလးကိုလဲ ထမင္းစားျပီသူမစားရေအာင္တင္ေပး



ထားတယ္...အင္း အားလံုးေတာ့ျပီးျပီ အေပၚကိုျပန္တက္..သူမအခန္းကို တံခါးေခါက္လိုက္တယ္..သူမမႏိုးေသး



ဘူးလားမသိဘူး...လက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၉ နာရီ..အာ မျဖစ္ေသးပါဘူး အခန္းထဲ၀င္ႏိုးမယ္ဆိုျပီး



တခါးဖြင့္လိုက္တယ္..



ေနထြက္တာ ဒီေန ့ပဲလားလို ့ေမးရင္ ေန ့တိုင္းပါ..



ကမာၻၾကီး ၂၃ ႏွစ္ပိုင္း ႏွစ္ပိုင္း တစ္ပိုင္းဒီဂရီကေကာ ေနတိုင္းပဲ..



ေသြးစက္ ေတြကိုအေရာင္မေျပာင္းလဲ ႏိုင္ေတာ့တဲ့ Body Art သမားညံ့ဖ်င္းမွဳလား..



ကြ်န္ေတာ္ ခ်ဳပ္လုပ္ေသာ အ၀တ္ကို ဒါဏ္ရာလို ့ေခၚရင္ အ၀တ္ကေခါင္းျငိမ့္ေနတယ္..





အခန္းထဲက ျမင္ကြင္း.... ပိုးခ်ည္မ်ွင္မ်ားနဲ ့ စားပြဲမ်ား..ကုလားထုိင္မ်ားနဲ ့ ကုတင္တလံုး..၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာရဲ ့ျပကၡဒိန္အေဟာင္းတခု..၁၀ ရက္ ၇ လ ၂၀၀၇ ႏွစ္ခုႏွစ္က အတိတ္ေတြျပိဳက်ခဲ့တဲ့ e-mail ပို ့ျဖတ္စာ တစ္ေစာင္...



ကြ်န္ေတာ့္အခန္းကို ျပန္သြားခဲ့တယ္..ကြ်န္ေတာ္ကုတင္ေပၚမွာ စာအုပ္တအုပ္ေတြ ့တယ္...



ႊအုိင္းစတိုင္းႏွင့္သူ၏ ႏွဳိင္းရသီအိုရီ..Time Machine ဆိုတဲ့၀တၳဳတစ္အုပ္..ညကဖတ္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာပဲလို ့



ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိတရေတြနဲ ့ေျပာရင္း...ထားပါေလ..ထမင္းစားခန္းကို ျပန္လာခဲ့တယ္..ထမင္း ၂ ပန္းကန္ နဲ ့



အရည္ ေပ်ာ္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ေရခဲမုန္ ့ေလး.........











(P.S: ကြ်န္ေတာ္ ဒီ short stories ေလးကို september 1 ရက္ေန ့ကေရးျပီးေပ်ာက္ဆံုးရာမွ ခုျပန္ေတြ ့လို ့တင္

ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္...)

1 comments:

Unknown said...

i know, to whom you dedicated bro... don't give up! you have many time and oppertunities left :)